Myrkrið víkur alltaf fyrir ljósinu.

 

Það eru tvö herbergi. Annað er almyrkvað og hitt er albjart. Milli þessara herbergja er hurð. Hvað gerist ef þú opnar hana? Fer myrkrið inn í bjarta herbergið eða fer ljósið inn í dimma herbergið? Auðvitað fer ljósið inn í dimma herbergið, en samt minnkar ekki birtan í bjarta herberginu. Ljósið sigrar alltaf.
Eftir þessa sögu hugsa ég sem svo að þegar ég er langt niðri, þá er ég í dimma herberginu, og allt sem ég þarf að gera er að opna hurðina inn í bjarta herbergið. Stundum er leiðin að hurðinni erfið, en hurðin er aldrei læst og ég skal komast að henni og opna hana. Þessi herbergi eru ekki í neinu húsi, heldur höfum við öll þessi herbergi inni í okkur.

Athugasemdir

[Sólveig Ara (IP-tala skráð) 6.5.2008 kl. 22:38]

Heil og sæl mín kæra,

Ég hef nú gjarnan sagt að það sé enginn veggur svo svartur að það glampi ekki einhvers staðar á hann, en lýsingin sem þú skrifar er snilld.  Hef þurft að horfa á fólk í dimma herberginu að leita að hurðinni.  Hefur þú lesið bókina Konan í köflótta stólnum?  Snilldarbók sem vert er að lesa aftur og aftur.

Eigðu sprellfjörgurar stundir í bjarta herberginu.

Bestu kveðjur,

Sólveig.

[Anna, 10.5.2008 kl. 09:05]

Góðan daginn Guðný.  Þetta er ein af kiljunum í minni eigu, virkilega góð bók. Ég er sammála Sólveigu, snilldarlýsing hjá þér á því sem gerist þegar opnast á milli herbergjanna.  En annars bara góða helgi